ΕΠΙΤΥΧΙΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο φτωχοί, που το μόνο που έχουν είναι χρήματα.

Post by: 05/04/2016 0 comments

Η ανθρώπινη φύση, έχει από πολλούς ειδικούς και μη, κατακεραυνωθεί ή χειροκροτηθεί. Είμαστε καλοί, αισιόδοξοι κτλ και χαλάμε στην πορεία; Ή απλά δεν υπάρχει…σωτηρία καθώς όπως έλεγε ο Θουκυδίδης «ο άνθρωπος ρέπει προς το κακό»; Μπορεί να είχαν δίκιο οι Ινδιάνοι και οι άλλες παλαιές φυλές που έλεγαν , τελικά είναι ο λύκος που τρέφεις. Ο λευκός ή ο μαύρος. Τα μηνύματα από μια υπέροχη ιστορία που εκτυλίχθηκε στην Κίνα, είναι παραπάνω από αισιόδοξα.

Ένας πλούσιος μπαμπάς, με τον Πλάτωνα και με… τα περσικά, χρυσά δεσμά…

Ο Πλάτωνας, είχε διατυπώσει μια ακραία θέση. Σύμφωνα με αυτήν, τα παιδιά δε θα έπρεπε να γνωρίζουν τους γονείς τους (!) μέχρι κάποια ηλικία, ώστε να μην επηρεαστούν από αυτούς, να μη γνωρίζουν αν είναι πλούσιοι ή φτωχοί. Ένας μπαμπάς στην Κίνα λοιπόν, πολύ πλούσιος, έστειλε για «εκπαίδευση» το μικρό του γιο, όχι σε κάποιο «Κολλέγιο», αλλά μάλλον σε μια… παιδική χαρά. Αυτός ο μπαμπάς λοιπόν, αποφάσισε να στείλει το γιο του σε ένα μέρος όπου η φτώχεια αφθονεί! Για τρείς μέρες, το παιδί απέκτησε μια νέα οικογένεια! Φτωχή, ή μάλλον, πάμπτωχη σύμφωνα με το πώς είναι η φτώχεια, στην Κίνα. «Τί νέα λοιπόν; Πώς σου φάνηκε;», ρώτησε ο μπαμπάς το παιδί όταν επέστρεψε στο σπίτι του. «Πιστεύω πως όλα ήταν πολύ καλά! Έχουμε μόνο έναν σκύλο εδώ και εκεί έχουν τέσσερις, έχουμε νερό στην πισίνα αλλά εκείνοι έχουν καθαρό νερό και ψάρια μέσα στις γούρνες! Έχουμε φώτα στον κήπο μας αλλά εκεί, φαίνονται το φεγγάρι και λαμπιρίζουν τα αστέρια γιατί δεν έχουν φως!».

Είναι απίστευτο πώς μια παιδική καρδιά ατενίζει τα πράγματα. Αν το έλεγε κάποιος άλλος, θα λέγαμε σίγουρα οτι πρόκειται για κάτι στημένο. Όμως ο μικρός, απαντάει με ορμή και ειλικρίνεια, ό,τι δηλαδή συνιστά το παιδί…Λες και υποφέρει ο μικρός στο σπίτι του! Μια από τις τιμωρίες των αρχαίων Περσών, ήταν η επιβολή περιοριστικών μέτρων στα λεγόμενα χρυσά δεσμά. Μπορούσες να έχεις όλες τις απολαύσεις, χωρίς να μπορείς όμως να βγεις από τον χώρο αυτόν. Κάποια στιγμή, η πολυτέλεια χωρίς ελευθερία, κυριολεκτικά «τρελαίνει» τον «χρυσό δεσμώτη».

Η αληθινή φτώχεια…

Μερικοί άνθρωποι, είναι τόσο φτωχοί που το μόνο πράγμα που έχουν, είναι χρήματα. Η προηγούμενη φράση, ανήκει στο Ροντόλφο Κόστα. Προς Θεού, ο πλούτος δεν είναι κακός από μόνος του, όπως τίποτε δεν είναι καλό ή κακό, από μόνο του. Αν ο πλούτος σε διαφθείρει και σε φθείρει, αν σου στερεί τη δυνατότητα να πεις «Ευχαριστώ μπαμπά που με άφησες να ζήσω με τους φτωχούς, που δεν επικοινωνούν με τηλέφωνα, ίντερνετ αλλά είναι πολύ δεμένοι μεταξύ τους και ακούνε το τραγούδι των πουλιών», τότε σίγουρα σε βλάπτει. Τελικά, ο μπαμπάς ο Κινέζος, μπορεί να μας ξεκινήσει από τον Κομφούκιο, να μας πάει στον Πλάτωνα και από εκεί στον Αινστάιν. Μετά, απευθείας στην ευτυχία. Θυμάστε τι έλεγε ο Άλμπερτ Αινστάιν; «Ό,τι μετριέται, δεν μετράει και ό,τι μετράει, δε μετριέται…». Τα αγαθά, όπως και τα χρήματα, είναι πάντα υποβοηθητικά, μόνο όταν έχουμε ελευθερία και ελευθερία έχουμε, όταν μπορούμε να ζήσουμε με λιγότερα χρήματα, και λιγότερα αγαθά. «Όσα λιγότερα κατέχει κανείς, από τόσα λιγότερα εξαρτάται. Ευλογημένη να είναι αυτή η μικρή φτώχεια». Ψάξε να δεις, ποιός είπε αυτό…

 

Φωτό από: www.pointsincase.com & www.redditlurker.com

Η ιστοσελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Διαβάστε τους όρους χρήσης
Show Buttons
Hide Buttons