Ο Michael Neill ανεβάζει ψηλά τον πήχη για τον άνθρωπο. Αναρωτιέται γιατί ενώ έχουμε τόσες δυνατότητες, τόσες γνώσεις για το πόσο θαυμαστό είναι το ανθρώπινο μυαλό, κάποιες μέρες σηκωνόμαστε από το κρεβάτι με αίσθηση παντοδυναμίας και άλλες μέρες, νιώθουμε σαν ξεφούσκωτα μπαλόνια. Κεντρική ιδέα της ομιλίας του Neill, είναι πως οι σκέψεις μας δεν ταυτίζονται πάντα με την πραγματικότητα. Οι σκέψεις μας, δημιουργούν αυτό που νομίζουν και έπειτα, αυτό που σκεφτόμαστε, το προβάλλουμε ως πραγματικότητα.

• «Έχουμε μια λανθασμένη κουλτούρα για το πώς λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος», λέει χαρακτηριστικά ο Neill. Για να μας δώσει αυτό που θέλει να αποδείξει, χρησιμοποιεί το γνωστό απόφθεγμα του Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν ο οποίος έγραφε: «Ένας άνθρωπος μπορεί να φυλακιστεί σε ένα δωμάτιο που η πόρτα του είναι ξεκλείδωτη, αν αυτή η πόρτα ανοίγει προς τα μέσα και εκείνος προσπαθήσει να την ωθήσει, αντί να την έλξει».

• «Το 1986, δεν ήμουν ένα ευτυχισμένο παιδί. Μολονότι όλα πήγαιναν καλά, και είχα φίλους και ανθρώπους να με αγαπούν, πράγματα να ασχολούμαι, μέσα μου δεν ήμουν καλά. Έπασχα από αυτοκτονικούς ιδεασμούς (…)Μια μέρα, καθώς καλούσα τη γραμμή για τέτοια περιστατικά και ήταν απασχολημένη, κάτι άλλαξε στο μυαλό μου». Την προσωπική του εμπειρία, ο Neill την παραθέτει ως παράδειγμα γι’ αυτό που μετά λέει και μας αφορά άμεσα. «Ο εγκέφαλός μας, δε λειτουργεί σαν κάμερα. Λειτουργεί σαν προτζέκτορας. Οι σκέψεις που κάνουμε δημιουργούν την πραγματικότητα, δεν ταυτίζονται όμως με αυτήν. Είναι λοιπόν, θέμα οπτικής».

• Ο φόβος, είναι απλά μια σκέψη η οποία έχει φωλιάσει όπως κάθε άλλη σκέψη. Καλή ή κακή. Όταν κάποια σκέψη μας γίνει εμμονή, τότε μοιάζουμε να είμαστε εγκλωβισμένοι στο δωμάτιο που περιέγραφε ο Βίτγκενσταϊν. Επομένως, χρειάζεται απλά, να ωθήσουμε την πόρτα. «Δεν φοβόμαστε αυτό που νομίζουμε οτι φοβόμαστε. Φοβόμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Δεν μπορούμε να διακρίνουμε εύκολα τη φαντασία μας που τρέχει εντός του νου μας με το τι συμβαίνει έξω από αυτόν».

• Τα παραδείγματα που χρησιμοποιεί ο Neill χρησιμοποιώντας τις αμφίσημες εικόνες και τα brain tricks, αποδεικνύουν το απόφθεγμα που μετά δείχνει στο κοινό του: «Η σκέψη μας δημιουργεί το κόσμο και μετά μας λέει, ‘δεν το έκανα εγώ!’». Το νόημα της θετικής σκέψης λοιπόν, είναι να αλλάζουμε συνεχώς την οπτική μας πάνω στα πράγματα. Να μην εγκλωβιστούμε σε δωμάτιο με ξεκλείδωτες πόρτες, νομίζοντας οτι είναι κλειδωμένες…