Μπορεί οι περισσότεροι άνθρωποι να αποφεύγουν τη «συνήθεια» του να διαβάζουν πολυσέλιδα βιβλία, για τον ίδιο λόγο που αποφεύγουν να ξεκινήσουν την παρακολούθηση τηλεοπτικών σειρών με πολλούς κύκλους επεισοδίων, όμως κάποιοι αφήνονται εντελώς μέσα στις σελίδες των βιβλίων. Είναι εκείνοι που δε θέλουν τα βιβλία να εξαντλούνται γρήγορα. Κατάλληλα για βιβλιοφάγους τα παρακάτω μυθιστορήματα λοιπόν και μόνο σε περίπτωση που δεν τα έχουν ήδη διαβάσει!
- Ντόνα Ταρτ, Η καρδερίνα.
Πολλά καλά λόγια θα ακούσεις για αυτό το βιβλίο και δεν είναι φήμες. Η ιστορία είναι αρκετά συγκινητική και η Ντόνα Ταρτ, εμφανίζεται σε αυτό το έργο ως ένας θηλυκός και σύγχρονος Κάρολος Ντίκενς. Μια ιστορία ενός ορφανού αγοριού και η περιπετειώδης σχέση του με έναν πίνακα (μόνο και μόνο αυτή η σύνδεση κεντρίζει το αναγνωστικό ενδιαφέρον) στην Αμερική, ερεθίζει την αντίληψή μας για τη ζωή και τελικά, την αλλάζει. Ελπίζουμε να αντέχεις τη συγκίνηση αλλά και τις 800 σελίδες του βιβλίου!
- Λέων Τολστόι, Πόλεμος και Ειρήνη.
Αν θέλει κάποιος να «χρησιμοποιήσει» την λογοτεχνία για να μάθει την ίδια την ανθρωπότητα, τότε δε γίνεται να αποφύγει τη… συνάντησή του με τον Λέοντα Τολστόι. Όπως και ο Ντοστογιέφσκι, ο Τολστόι σε βοηθάει να φωτίσεις τις πιο «σκοτεινές» γωνιές της ανθρώπινης ψυχής. Το «Πόλεμος και Ειρήνη», αποτελεί για την παγκόσμια λογοτεχνία έναν θησαυρό. Μόνο που θες… αρκετή ώρα καθώς είναι γραμμένο σε 1.400 σελίδες.
- Μιγκέλ ντε Θερβάντες, Δον Κιχώτης.
Μαζί με κάποια άλλα έργα, ο «Δον Κιχώτης» αποτελεί ένα έργο που έφερε τον κόσμο της λογοτεχνίας, κοντά στην πραγματική ζωή. Ήθελε να δείξει ο Θερβάντες πως ο άνθρωπος επηρεάζεται και πρέπει να επηρεάζεται και να εμπνέεται από τη λογοτεχνία. Ένας «τρελός», μαγεμένος από τις ιστορίες ιπποτών, αποφασίζει να τις χρησιμοποιήσει τις ιστορίες που διάβασε για να γίνει…εκείνος! Η περιπέτεια, πηγάζει πάντα από το αυθόρμητο. Αν διστάζεις να κανείς πράγματα που έκαναν οι ήρωες, να διαβάσεις τον Δον Κιχώτη. Θέλει κουράγιο βέβαια, καθώς θέλεις περίπου 1100 σελίδες για να δεις το τέλος!
- Μαρσέλ Προύστ, Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο.
Έργο για το βιβλίο Γκίνες, κυριολεκτικά και μεταφορικά και για πολλούς λόγους. Ο λόγος που έχει μπει στο βιβλίο Γκίνες το «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο», είναι το οτι αποτελεί την πιο μακροσκελή νουβέλα που γράφτηκε ποτέ. Το έργο ζωής του Μαρσέλ Προυστ, εκδίδεται σε πολλούς τόμους καθώς αριθμεί 3.031 σελίδες. Το έργο μας εμπνέει για να κάνουμε εσωτερικές αναζητήσεις και να προβούμε σε τέτοιες διεργασίες ώστε να δούμε τελικά, τι ζωή ζούμε και αν τελικά θα την ξαναζούσαμε με τον τρόπο που τη ζούμε. Είναι πάρα πολύ λίγοι οι άνθρωποι που έχουν καταφέρει να διαβάσουν όλο το έργο λόγω της τεράστιας έκτασής του.
- Σάμιουελ Ρίτσαρντσον, Κλαρίσα.
Γραμμένο την περίοδο του Διαφωτισμού, το έργο φιλοξενεί μια δυσάρεστη ιστορία όπου η ηρωίδα υφίσταται μοιραία γι’ αυτήν καταπίεση προκειμένου να κάνει έναν γάμο που δεν επιθυμεί. Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν το έργο και θεμέλιο του φεμινισμού. Η αναλυτική περιγραφή της ψυχολογίας των ηρώων κάνει το μυθιστόρημα να τελειώνει στις 1500 σελίδες.
- Τόμας Πύνσον, Το ουράνιο τόξο της βαρύτητας.
Αρκετά «παράξενο» έργο με αναλυτικότατες περιγραφές. Πολλές οι υποψηφιότητες για καλύτερο μυθιστόρημα για το βιβλίο και ο Πύνσον ήδη έχει αρχίσει να συγκρίνεται με τον Τζέημς Τζόϋς και τον Μαρσέλ Προύστ από κριτικούς και αναγνώστες. Οι σελίδες του πολύ δυνατού αυτού έργου, φτάνουν τις 750. Καλή αρχή για να απορροφηθείς!
Φωτό από: www.electramag.com.br
