Σε μια αρκετά συγκινητική ομιλία, ο Τσάρλι Μπένετ, προσπαθεί να μας ξανακάνει να σκεφτούμε το νόημα της βιβλιοθήκης. Ίσως ένας από τους εχθρούς του βιβλίου σήμερα, εκτός από την καθημερινότητα, να είναι τελικά και οι λάθος συνειρμοί που κάνουμε σχετικά με το βιβλίο! Ας δούμε γιατί, και πώς μας προτείνει ο Μπένετ να δούμε την βιβλιοθήκη!
«Ξεκίνησα να γοητεύομαι από τους σωρούς των βιβλίων στην βιβλιοθήκη της Μαίρη Ουάσινγκτον στην Βιρτζίνια, όταν ήμουν παιδί (…) αγαπούσα το διάβασμα και για αυτό, έγινα βιβλιοθηκάριος, όμως τώρα δε διαβάζω όσο πριν γίνω βιβλιοθηκάριος». Αφού μας αποκαλύψει και τον λόγο που τα βιβλία μυρίζουν υπέροχα στο χαρτί υπάρχει η ουσία της λιγνίνης που μοιάζει με την βανιλίνη!) μας πάει πίσω στον Πλάτωνα και στις ιδέες του για να μας πει πως ο συνειρμός που κάνουμε για την βιβλιοθήκη, -μια συλλογή βιβλίων σε ράφια- είναι λανθασμένος. «Η βιβλιοθήκη, δεν ήταν ποτέ μια συλλογή βιβλίων».
Η ιστορία των βιβλιοθηκών, ξεκινά στη Μεσοποταμία, 5 χιλιάδες χρόνια πριν. Εκεί, οι άνθρωποι ταξινομούσαν πινακίδες από πηλό στις οποίες χάραζαν επάνω για να θυμούνται πράγματα με ακρίβεια και έτσι, να μην προκύπτουν τσακωμοί (κυρίως μετρήσεις χωραφιών κτλ). «Αυτές οι βιβλιοθήκες, ήταν η πρώτη ύλη για να γραφτεί η ιστορία των ανθρώπων (…) όταν εισβολείς επιτέθηκαν στους κατοίκους της Μεσοποταμίας και έκαψαν τις βιβλιοθήκες τους, ο πηλός έγινε πέτρα και έτσι σώθηκαν οι αποδείξεις τις ύπαρξής τους».
Ο Μπένετ αφού μας πει πως από τον πηλό, το δέρμα, το ξύλο και άλλες πρώτες ύλες που χρησίμευσαν σαν υλικά στα οποία μπορούσαν να γραφτούν πράγματα, μας θυμίζει πως από τον 14ο αιώνα, (χρησιμοποιώντας το χαρτί ως υλικό) το βιβλίο ήταν η καλύτερη «τεχνολογία» για να αποθηκεύεις, να διατηρείς και να μεταφέρεις δεδομένα, πριν αποκτήσουμε το tablet. Με άλλα λόγια, η γνώση ταξίδεψε μέχρι σήμερα, χάρη στο βιβλίο. «Οι συλλογές της βιβλιοθήκης, είναι ο τρόπος που χτίζουμε πάνω στο παρελθόν, για να φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον (…) Θα κρατήσουμε αρχείο των πράξεών μας για τις επόμενες γενιές (…) Οι βιβλιοθήκες είναι αποτελέσματα επιλογών μιας κοινωνίας, για το τι πρέπει να διατηρηθεί και να αρχειοθετηθεί, και τι να εξαφανιστεί».
Το συμπέρασμα του Μπένετ, καλό είναι να το θυμόμαστε, όχι μόνο για να δούμε τι μας έχει προσφέρει το βιβλίο αλλά και να κοιτάμε την βιβλιοθήκη σαν ένα μέσο που μας ταξιδεύει στο παρελθόν και μας ανοίγει πόρτες για το μέλλον!
Φωτό από: Aftodioikisi
