Ένα από αυτά τα οφέλη του διαβάσματος είναι η όξυνση του εγκεφάλου μας. Βελτιώνει τη μνήμη. Πολλές φορές όμως διαμαρτυρόμαστε ότι δε θυμόμαστε. Η αδυναμία μνήμης των όσων διαβάζουν, αποτελεί το βασικό επιχείρημα όσων είναι λίγο περισσότερο… βιβλιοφοβικοί! Τι να κάνουμε για να θυμόμαστε αυτά που διαβάζουμε;
- Κατηγοριοποίηση.
Ο εγκέφαλός μας έχει τη δυνατότητα να «φακελώνει». Το μόνο που χρειάζεται καμιά φορά, είναι να σημειώνουμε τους τίτλους βιβλίων που διαβάζουμε και να τα εντάσσουμε σε κατηγορίες (πχ ιστορικά βιβλία, αστυνομικά μυθιστορήματα κτλ). Ο εγκέφαλός μας έτσι είναι πιο «τακτοποιημένος» με βάση τα όσα διαβάζουμε. Ο «αχταρμάς» δε βοηθάει!
- Να μη διαβάζουμε μόνο! Να γράφουμε κιόλας!
Η ανάγνωση όσο και «ενεργητική» και αν είναι, δεν είναι γραφή! Η γραφή είναι ενέργεια 100%! Χρησιμοποιούμε τα χέρια μας! Ο εγκέφαλός μας δίνει προσοχή και εστιάζει. Συγκεντρώνεται. Θα ήταν μια πάρα πολύ καλή ιδέα, κάθε φορά που διαβάζουμε ένα βιβλίο να κάνουμε μετά μια περίληψη αυτού. Στο «Πόλεμος και Ειρήνη» για παράδειγμα, θα ήταν αδύνατον να θυμόμαστε κάθε περιγραφή του Τολστόι. Μπορούμε όμως να θυμόμαστε το μήνυμα! Μπορούμε έτσι, να φτιάξουμε μια πολύ ωραία συλλογή από περιλήψεις για όσα διαβάζουμε και όταν έχουμε χρόνο, να ρίχνουμε μια ματιά σε αυτές!
- Αποφθέγματα και ρητά.
Αν η ανάγνωση αποφθεγμάτων είναι αποσπασματική, σίγουρα χάνουμε τον καιρό μας! Είναι «προχειροδουλειά». Τα αποφθέγματα βοηθούν μόνο γιατί είναι τα έντονα χρώματα ενός βιβλίου. Είναι τα «στίγματά» του. Μέσα από αυτά, κρατάμε το πνεύμα ενός βιβλίου. Το πιο έξυπνο που μπορούμε να κάνουμε αναφορικά με τα αποφθέγματα, είναι να τα χρησιμοποιούμε ως αφετηρίες συνειρμών. Θα δείτε πως αν θυμάστε 2-3 αποφθέγματα από ένα βιβλίο που σας έχουν πραγματικά εντυπωσιάσει, θα θυμηθείτε και πού βρίσκονται μέσα στο βιβλίο. Έτσι, θα θυμάστε και μέρος της περιγραφής-πλοκής που βρισκόταν πριν ή μετά το απόφθεγμα!
- Συζήτηση και επικοινωνία.
Το διάβασμα των βιβλίων είναι αν μη τι άλλο μια «μοναχική» δραστηριότητα! Παρόλο που μόνοι μας πορευόμαστε σε φώτα και μυστήρια των σελίδων, μπορούμε να τα συζητάμε. Ο εγκέφαλός μας κρατάει στη μνήμη αυτό στο οποίο εστιάζουμε. Κρατάει αυτό στο οποίο δίνουμε σημασία! Αν συνδέσουμε λοιπόν τα όσα διαβάζουμε με κάποιον φίλο μας και με τη συζήτηση που θα κάνουμε με αυτόν, (πολλές φορές για μια άσχετη –με βιβλία- συζήτηση θυμόμαστε κάτι ωραίο που έχουμε διαβάσει) τότε η μνήμη μας σταθεροποιείται. Μαθαίνουμε και θυμόμαστε καλύτερα, όταν μεταδίδουμε, όταν «διδάσκουμε». Μήπως δεν γίνεται το ίδιο πλέον με τα social-books;
- Διάβασμα σε ώρες χαλάρωσης.
Το διάβασμα απαιτεί ψυχική ηρεμία και γαλήνη. Δε γίνεται να απολαύσει κάποιος την ανάγνωση σε καταστάσεις πανικού. Ακόμη και να μπορείτε να διαβάσετε σε καταστάσεις άσχημες, δε θα μπορέσετε να απολαύσετε το διάβασμα καθώς το μυαλό σας είναι αλλού. Μετά, θα συνδυάσετε το διάβασμα με δυσάρεστες καταστάσεις. Τις ώρες που το μυαλό μας είναι γαλήνιο και ήρεμο, τις ώρες που νιώθουμε να κολυμπάμε σε ένα γλυκό κενό, τότε είναι η καλύτερη στιγμή να αφεθούμε στη μαγεία του διαβάσματος. Όταν το μυαλό μας είναι ήρεμο, ρουφάει σαν σφουγγάρι ό,τι διαβάζουμε!
Φωτό από: O Mapa da Mina
