Ο μεγάλος Πέρσης ποιητής, δάσκαλος και φιλόσοφος, αποτελεί ενδεικτικό χαρακτηριστικό της εποχής του. Μιας εποχής που δε χρειαζόσουν κάποιο «πτυχίο εξειδίκευσης» προκειμένου να αποδείξεις το πνεύμα σου ή την προσωπικότητά σου. Οι πραγματικά φωτισμένοι άνθρωποι, ήταν αυτοί που ασκούσαν επιρροή σε πολλούς τομείς. Ο Τζελαλεντίν Ρουμί, είναι ακόμη και σήμερα ο «Όμηρος» για το Ιράν και το Αφγανιστάν.
Κατά βάθος…Έλληνας.
Είναι πράγματι απίστευτο το πώς η ιστορία εξελίσσεται! Ο Τζελαλεντίν Ρουμί προσπάθησε να επηρεάσει τους Έλληνες που ζούσαν κοντά στο Ικόνιο της σημερινής Τουρκίας για να ακολουθήσουν το Ισλάμ. Σαν ένας νέος Απόστολος Παύλος, πίστευε ότι αν τα λόγια του «άγγιζαν» τους Ελληνόψυχους, τότε η διδασκαλία του θα μπορούσε να επεκταθεί. Ο Ρουμί, είχε επηρεαστεί αρκετά από τον Πλάτωνα και όπως φαίνεται, τιμούσε ιδιαίτερα την ελληνική γραμματεία. «Ελλάδα…Όλα εδώ ξεκίνησαν και όλα εδώ θα καταλήξουν». Θεωρούσε ότι η ισλαμική θεολογική κληρονομιά, είχε αρκετά ελληνικά στοιχεία και γι’ αυτό πίστευε ότι οι Έλληνες θα μπορούσαν να είναι φιλικοί απέναντι στο Ισλάμ.
Διδασκαλία για τον άνθρωπο.
Η ποίηση για τον Ρουμί, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η τελευταία πινελιά σε έναν πανέμορφο πίνακα. Στον πίνακα της φιλοσοφίας του. Πράγματι, μελετώντας αρκετούς του στίχους, θυμόμαστε πολλούς αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. «Η μυρωδιά της έπαρσης, της απληστίας και της ακολασίας θα σε προδώσει, όπως το σκόρδο που έφαγες, μόλις ανοίξεις το στόμα σου για να μιλήσεις». Η ταπεινοφροσύνη, είναι για τον Ρούμι η αρχή και το τέλος για την απόκτηση της σοφίας. Η έμφαση που έδινε στην ανθρώπινη πνευματικότητα και στην απόλυτη κυριαρχία της πάνω στα πράγματα, ήταν προχωρημένη για την εποχή του. «Εσύ μπορεί να κάθεσαι, αλλά κινείσαι χωρίς να το βλέπεις και να το καταλαβαίνεις». Η σκέψη και το συναίσθημα είναι τελικά αυτά που σε ταξιδεύουν. Η αληθινή ευτυχία και η αληθινή απόλαυση έρχεται περισσότερο με την απαλλαγή, παρά με την απόκτηση πραγμάτων.«Οι άνθρωποι νομίζουν πως ξέρουν την απόλαυση, όμως ξεριζώνουν τα φτερά τους για να ζήσουν μια αυταπάτη». Υπάρχει Σωκράτης μέσα εδώ, αλλά και Κομφούκιος!
Και στο τέλος, αγάπη.
Δεν είναι τυχαίο που ο Ρουμί πίστευε ότι ο Χριστιανισμός, το Ισλάμ και ο Ιουδαϊσμός, μιλούν για τον ίδιο Θεό. Στην καρδιά των τριών αυτών πίστεων, υπάρχει –τί άλλο;- η αγάπη. Η αγάπη του Ρουμί πολυγράφτηκε στα ποιήματά του και αργότερα μελωποιήθηκε! Σε ποιήματά του μπορείς να βρεις μέσα διαμάντια όπως: «…Ο δρόμος κάποτε τελειώνει. Όχι όμως η αγάπη. Η Αγάπη είναι ποτάμι. Πιες, πλύσου.». Αλλού, παρουσιάζει την αγάπη σαν αυτοσκοπό αλλά και ως φάρμακο για κάθε άσχημο που κατοικεί μέσα μας. «Η αγάπη είναι το φάρμακο της έπαρσης και της πλεονεξίας μας. Ο γιατρός όλων των ατελειών μας…Η αγάπη, είναι ο εξάντας της αλήθειας». Η αγάπη είναι αυτή που θα σε οδηγήσει στην ευτυχία και θα σε σώσει από την αποξένωση. «Ό,τι έχει μέσα της η στάμνα, θα είναι το ίδιο που θα βγάλει όταν την υπερχειλίσεις». Το «μέσα» γίνεται «έξω»…
Πριν αγαπήσεις, πρέπει να γνωρίσεις τον εαυτό σου.
Να δεις και να ζυγίσεις αυτό που έχει η στάμνα. Ένα καταπληκτικό ποίημα, γεμάτο παραβολές και αλληγορίες, σκιαγραφεί την πρόταση του Ρουμί. «Δε φαντάζεσαι πόσο πολύ έψαξα το δώρο που θα σου φέρω (…) Ποιό είναι το νόημα να φέρω χρυσό σε χρυσωρυχείο ή νερό στον ωκεανό; (…) ΄Ετσι έφερα έναν καθρέφτη, Κοίταξε τον εαυτό σου. Θυμήσου με.» Ο καθρέφτης είναι αγαπημένο σύμβολο για τον Ρουμί. Μέσα από τον «καθρέφτη» μπορείς να δεις ποιός είσαι, ποιά ζωή ακολουθείς. «Ο καθρέφτης τα δείχνει όλα ανάποδα, αλλά χωρίς αυτόν δε θα μπορούσαμε να δούμε τον εαυτό μας…». Ειλικρινά, είναι λίγοι οι ποιητές που μπορούν να σου χαρίσουν πανάκριβη ποίηση τυλιγμένη με τέτοιες προτάσεις ζωής. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Τζελαλεντίν Ρουμί συνεχίζει 7 αιώνες μετά, να μαγεύει τους ανθρώπους.
Φωτό από: quantummethod.org
