Απίστευτο απόφθεγμα από τον Francis Bacon που ήξερε όσο λίγοι να φιλοσοφεί με χρώματα. Γνωρίζοντας πως οι παρομοιώσεις και οι μεταφορές επιδρούν καταλυτικά στο νου και στο συναίσθημα του ανθρώπου, ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος προσπαθεί να διασαφηνίσει τη διαφορά μεταξύ της θέλησης και της προσωπικότητας. Ο διαχωρισμός των λέξεων και των εννοιών σημαίνει «πιο καθαρές εικόνες» και τελικά, αυθεντικά και δυνατά συναισθήματα.

• Όταν ακούμε τη λέξη προσωπικότητα, σπανίως την ακούμε χωρίς να ακολουθείται από έναν επιθετικό προσδιορισμό όπως «ισχυρή» ή «αδύναμη». Όταν δεν ακολουθείται από κάποιο χαρακτηρισμό, τότε νιώθουμε πως η έννοια της προσωπικότητας αντιστοιχεί σε κάποιον άνθρωπο που έχει σιδερένια θέληση και έντονη αποφασιστικότητα στη ζωή του. Είναι όμως έτσι;
• Όλοι οι άνθρωποι έχουμε χαρακτηριστικά και οι σχέσεις μεταξύ αυτών των χαρακτηριστικών, δημιουργούν την προσωπικότητά μας. Με προσωπικότητα, γεννιόμαστε. Όσο αποκτούμε βιώματα και γνώσεις, αυτή εξελίσσεται. Ας μείνουμε στον κήπο… Θα ήταν πολύ όμορφο να ξυπνήσουμε μια μέρα και κάποιος δικός μας άνθρωπος να μας έχει φτιάξει έναν τέλειο κήπο, φροντισμένο με κάθε λογής λουλούδια και να μας έχει αφήσει άλλο τόσο χώρο για να φυτέψουμε τα άνθη της αρεσκείας μας. Πολλά δέντρα και πολλά λουλούδια τα έχουμε έτοιμα ως δώρο. Αν όμως δε φροντίσουμε τον κήπο με την κάθε επιμέλεια που του αξίζει, ο κήπος θα μαραθεί. Εάν επίσης δεν φυτέψουμε νέες ρίζες στο χώρο που μας έχει μείνει κενός, τότε αυτό το μέρος θα μείνει άδειο.
• Οι συγκεντρώσεις των γονέων στο σχολείο, καθώς και οι μέρες των ελέγχων προόδου, συνοδεύονται συχνά από σχόλια των δασκάλων που λένε «έχει αρκετές δυνατότητες αλλά δεν τις αξιοποιεί». Ακριβώς αυτό συμβαίνει και με την προσωπικότητα. Αν για κάποιον τελικά λέμε ότι είναι σημαντική προσωπικότητα, σημαίνει πως εκείνος έχει τη θέληση να τη συντηρεί και να την εξελίσσει. Κανείς κήπος δεν μπορεί να ανθίσει αν δεν έχει τον κηπουρό του. Η θέληση είναι η σημαντικότερη δύναμη που έχουμε ως άνθρωποι. Οτιδήποτε έχουμε σε αυτόν τον κόσμο, αν δε συνοδεύεται από θέληση, δεν μπορεί να εξελιχθεί. Χαρίσματα, δυνατότητες, χαρακτηριστικά ακόμη και συναισθήματα, είναι πραγματικά αόρατα και πέφτουν σε αχρησία εάν δεν έχουμε τη θέληση να τα χρησιμοποιήσουμε. Να φανταστούμε αεροπλάνο χωρίς πιλότο, υπερσύγχρονο αυτοκίνητο χωρίς μηχανή, προκειμένου να φανταστούμε προσωπικότητα χωρίς θέληση. Αναλογικά, είναι το ίδιο. Πραγματικά, ό,τι αφήνουμε, μας αφήνει. Η προσωπικότητά μας είναι δυναμική και εύπλαστη. Συμπληρώνεται και εξελίσσεται σε τέτοιο βαθμό που πολλές φορές λέμε ότι αλλάζει.
• Η θέλησή μας, (ο κηπουρός μας δηλαδή) δεν είναι σημαντική μόνο γιατί ενεργοποιεί και αξιοποιεί τις δυνατότητές μας. Το μεγάλο της πλεονέκτημα, είναι ότι μεταμορφώνεται σε επιλογή. Δε μας πιέζει και δε μας φορτώνει τα συναισθήματά μας με εκάστοτε «πρέπει». Υπάρχει πάντα εκεί για να την ενεργοποιήσουμε. Η προσωπικότητά μας (ο κήπος μας) από την άλλη, μπορεί να εξελίσσεται και να ανανεώνεται ανάλογα με το «πότισμα» και τη φροντίδα που θέλουμε να αφιερώνουμε.
• Η ελεύθερη επιλογή μας να θέλουμε, είναι ένα δώρο και παράλληλα η δύναμή μας πάνω στα πράγματα. Θέληση σημαίνει ελευθερία. Ο ρόλος της είναι να μας δίνει την ευκαιρία να γίνουμε κηπουροί των κήπων μας. Πρέπει να είμαστε χαρούμενοι που στη θέση της ατομικής μας επιθυμίας δε βρίσκεται κάποιο «αυτόματο πότισμα». Ξαφνικά, η ζωή μας θα γινόταν φτωχότερη όσον αφορά την ελευθερία αλλά και ως προς τη μαγεία.
• Όσο περισσότερο θέλουμε, τόσο πιο πολύ τολμάμε. Όσο πιο πολύ τολμάμε, τόσο πιο πολύ ζούμε. Έτσι λοιπόν, χρειάζεσαι απλά μεγάλη αγάπη για τους κήπους και για τα άνθη για να γίνεις καλός κηπουρός.

Φωτό από: G Gates