Ο Ισπανός συγγραφέας δίνει μια φράση της οποίας το περιεχόμενο βασανίζει αιώνες τους ανθρώπους! Η νεότητα και τα νιάτα. Πόσα ποιήματα, πόσα μυθιστορήματα και πόσα παραμύθια έχουν φτιαχτεί για χάρη της νιότης. Μαγικοί τρόποι, ελιξήρια και άλλα πολλά, μόνο για να μπορούν οι άνθρωποι να πιστέψουν πως υπάρχει τρόπος να μείνουν νέοι! Το σώμα μας θα μεγαλώνει πάντα όμως η νεότητα έχει άλλα, δικά της «ελιξήρια»!
Κορεσμός και …βαρεμάρα.
Οι διαθέσεις της ανθρώπινης ψυχής, δεν έχουν σίγουρα κάποια συγκεκριμένη ηλικία. Από τη μία, λόγω της βιολογικής ακμής του οργανισμού μας υπάρχει σίγουρα κάτι ορμέμφυτο που μας οδηγεί στη δράση πολύ πιο εύκολα στις παιδο-εφηβικές ηλικίες. Παρόλα αυτά, τίποτε δεν είναι απόλυτο. Σίγουρα θα έχετε ακούσει νέους που λένε συχνά πως βαριούνται ή που δε βρίσκουν και τόσο εύκολα κάτι ενδιαφέρον.
Ο κορεσμός και η βαρεμάρα, μπορούν να μας επισκεφθούν σε κάθε ηλικία και εξαρτώνται από τρία σημαντικά πράγματα:
- Τις συνήθειές μας και τις δραστηριότητές μας.
- Την κοσμοθεωρία που έχουμε και την οπτική με την οποία ατενίζουμε τη ζωή.
- Το περιβάλλον που πλαισιώνει. Από τους ανθρώπους μας δηλαδή.
Τα «γηρατειά» βρίσκονται συνήθως στο πνεύμα μας και στην ψυχή μας. Σκεφτείτε κάτι πολύ απλό: Δεν υπήρχαν περίοδοι όταν ήσασταν βιολογικά νεότεροι που να νιώθετε μια μεγάλη πλήξη; Σαφώς και υπήρχαν.
Να είμαστε δεκτικοί στις αλλαγές.
Πέραν από τις συνήθειες, τους ανθρώπους και τη γενικότερη στάση που έχουμε απέναντι στη ζωή, υπάρχει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό. Να είμαστε «ευέλικτοι». Να μπορούμε να απολαμβάνουμε την αρετή της προσαρμοστικότητας. Χαρακτηριστικό της νεότητας, (σκεφτείτε ένα παιδί) είναι οτι είναι «εύπλαστο» και όχι πνευματικά ανελαστικό. Πέραν από το να είμαστε ανοικτοί σε δοκιμές από τα πιο μικρά πράγματα, (π.χ στο φαγητό) χρειάζεται να είμαστε ανοικτοί και στις «ατυχίες».
Η ανθεκτικότητα στις κακοτοπιές και η αισιόδοξη στάση απέναντι σε αυτές, συνιστούν χαρακτηριστικά νεότητας! Πάλι, μπορούμε να σκεφτούμε ένα παιδί που του αρέσει το ποδήλατο ή το ποδόσφαιρο. Συνεχώς πέφτει και χτυπάει μα την επόμενη μέρα θα ξανα-καβαλήσει το ποδήλατό του και θα ξαναπάει να παίξει ποδόσφαιρο. Η θέλησή του για χαρά, είναι μεγαλύτερη από τις όποιες αρνητικές συνέπειες υποστεί κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Το πόσο δεκτικοί είμαστε στις αλλαγές, (από μια μετακόμιση, μέχρι έναν χωρισμό και μια απώλεια) δείχνει και πόσο νέο είναι ακόμη το πνεύμα μας.
Φρεσκάδα και θέση στόχων ή αλλιώς, δε φοβόμαστε την αποτυχία!
Μπορεί να είναι και το πιο δυνατό χαρακτηριστικό που έχει η νεότητα μέσα στην ψυχή μας. Το κέφι μας για δράση και για προσφορά. Η συνεχής και ακόρεστη δίψα μας να αφήνουμε παντού το ίχνος μας, είτε με τις δραστηριότητές μας, είτε βοηθώντας τους ανθρώπους. Είναι η δίψα για επικοινωνία, η θέλησή μας να μοιραζόμαστε τις καλές στιγμές μας με άλλους ανθρώπους. Μας τυχαίνει κάτι καλό και θέλουμε να κεράσουμε φίλους γι’ αυτό! Από την άλλη, η δυνατότητά μας να συμπαραστεκόμαστε σε δυσκολίες των άλλων! Αυτά, δείχνουν δύναμη που μόνο ένας νέος έχει.
Η τόλμη; Θα ξεχνούσαμε την τόλμη και το θάρρος; Ένας άνθρωπος μπορεί να νιώθει γερασμένος όταν δε θέτει στόχους. Η θέση στόχων είναι από μόνη της μια τολμηρή και νεανική δραστηριότητα. Θυμάστε τη γιαγιά σας πόσο δραστήρια ήταν; Ε λοιπόν, ήταν επειδή ένιωθε νέα! Το να περιφρονούμε φόβους που αφορούν το «μήπως και δε γίνει αυτό που θέλουμε» και το «μήπως τελικά δεν τα καταφέρουμε», μας κάνει νέους. Όλα αυτά, όπως και ο Aleman γράφει, δε γνωρίζουν κάποιο ηλικιακό στάδιο. Είναι πνευματικές καταστάσεις και είναι, τελικά, στο χέρι μας να είμαστε νέοι!
Φωτό από: Open Arms Fellowship
