ΕΜΠΝΕΥΣΗ, ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ

Η άγνωστη της οποίας τους τρόπους, πρέπει να…συγχωρήσουμε.

Post by: 28/01/2015 0 comments

«Κάποιοι γεννιούνται μεγάλοι, κάποιοι κατακτούν το μεγαλείο και σε κάποιους, το μεγαλείο έρχεται ουρανοκατέβατο»

Η παραπάνω φράση ανήκει στον Σαίξπηρ. Το μερίδιο που έχει η τύχη στη ζωή μας, είναι άγνωστο. Το παράδοξο είναι πως την επικαλούμαστε για κάθε μας υπόθεση. Η τύχη – έλεγε κάποιος – είναι πολύ χρήσιμη για να δικαιολογούμε την επιτυχία των άλλων. Το να τα έχουμε καλά με την τύχη, μπορεί να μας οδηγήσει και στο να τα έχουμε καλά με τους άλλους αλλά και με τον εαυτό μας. Αλήθεια, πώς γίνεται αυτό;

Γεννιέται κανείς μεγάλος;

Ερώτημα που μας φέρνει ανησυχία.. .Κακά τα ψέματα. Από αυτό κρίνεται ένα πιο ειλικρινές ερώτημα και μια κρίσιμη απάντηση. «Εγώ, γεννήθηκα μεγάλος;». Το σίγουρο, είναι οτι γεννήθηκες. Όσον αφορά το «μεγάλος», αναλόγως ποιός είναι εκείνος ο μεγάλος για τον οποίον ρωτάς. Μια πρόχειρη ματιά στις βιογραφίες των διάσημων ανθρώπων της ιστορίας, μας φέρνει μια πολύ θολή απάντηση. Δεν ξέρουμε αν γεννήθηκαν, ή αν έγιναν στην πορεία. Βεβαίως και υπάρχουν κάποιες προδιαγραφές. Παραδείγματος χάριν, κάποιοι πετυχημένοι συγγραφείς, ξεκίνησαν να γράφουν ποιήματα πριν τελειώσουν την αντίστοιχη έκτη δημοτικού. Κάποιοι άλλοι, δεν είχαν πιάσει ούτε το μολύβι μέχρι κάποια ηλικία και κάποιο άλλο γεγονός, τους έσπρωξε στη γραφή.

Εδώ, δε χρειάζεται φθόνος ή κακία. Μόνο θαυμασμός.

Η τύχη, μπορεί να μας θυμώνει επειδή ίσως προτιμάει «άδικα» κατά τη γνώμη μας επειδή προτιμάει την συντροφιά άλλων ανθρώπων και όχι τη δική μας. Η «κατάκτηση» όμως, οφείλει να μας κάνει να σκεφτούμε για λίγο και ύστερα να πούμε «συγχαρητήρια» στον κατακτητή. Η κατάκτηση δεν είναι τύχη αλλά ΕΠΙ-τυχία. Η επιτυχία, βασίζεται κυρίως σε τρία πράγματα. Στη στρατηγική, στην πειθαρχία και στο πείσμα. Την περιτριγυρίζουν… «στρατιωτικές» αρετές. Και τι δηλαδή; Όσοι κατέκτησαν το μεγαλείο, δεν είχαν καθόλου τύχη; Δεν το ξέρουμε. Σίγουρα, θα υπήρχαν παράγοντες που δεν είχαν σκεφτεί και αυτή η αναπόφευκτη «απερισκεψία» δεν τους κόστισε ή ακόμη καλύτερα, τους έδωσε και οφέλη… Το θέμα είναι, ότι… «πήγαν γυρεύοντας». Αυτής της μορφής την τύχη, την κυνήγησαν για να την κάνουν δική τους…

Ζωή στα ζάρια… με εξάρες.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν παύουν να ταυτίζουν την τύχη με το χρήμα. Ακόμη και αν δεν την ταυτίζουν με την ευχή «Μακάρι να κέρδιζα το λαχείο», σίγουρα, τη συνοδεύουν με πράγματα… που μόνο ένα λαχείο θα τους τα χάριζε σε μια στιγμή, ή ένα τζίνι. Ελπίζω να συλλαμβάνουμε τον εαυτό μας συχνά-πυκνά σε ρεσιτάλ ειλικρίνειας και να ξέρουμε οτι αυτό που ζητάμε, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο… Και αυτό, γιατί αν είναι να σου έρθει οποιασδήποτε μορφής λαχείο, θα σου έρθει μόνο του. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ασχολήθηκαν πολύ με την τύχη. Κάποιοι «τυχαίοι» που έγιναν τυχεροί… Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά γνώρισαν την αγνή πλευρά της τύχης. Ποιά είναι η αγνή μορφή της τύχης; Το «γιατί έτσι θέλω». Η τύχη μάλλον προτιμά να μην έχει λόγο και αιτία εμφάνισης… Λαχεία, ιάσεις σε ανίατες καταστάσεις, πτώσεις από την Ακρόπολη με ταυτόχρονη ανακάλυψη… πορτοφολιού, έχουν αγκαλιάσει αρκετούς ανθρώπους στη ζωή. Η πραγματική τύχη, δεν κυνηγιέται. Κυνηγάει…

Στα «σύνορα» της τύχης.

Την επιρροή της τύχης επάνω σου, μπορείς να την δεις μόνο με έναν τρόπο. Να θυμηθείς τι πράγμα δεν ήταν επιλογή σου. Ποιό πράγμα, μικρό ή μεγάλο, ήταν καθοριστικό ώστε να σε οδηγήσει εκείνο σε επιλογές. Με αυτόν τον τρόπο, θα βρεις όχι μόνο στιγμές τύχης αλλά και στιγμές ατυχίας. Θέμα τύχης ας πούμε, είναι το που θα γεννηθείς. Δεν το επέλεξες δηλαδή, και ας επελέγη από άλλους. Θα μπορούσες να είχες γεννηθεί σε ένα μέρος με τις καλύτερες συνθήκες. Θα μπορούσες όμως να γεννηθείς και σε ένα αντίστοιχο, με τις χειρότερες. Στην τύχη και στην ατυχία, δεν χρειάζεται να δίνουμε και πολύ μεγάλη σημασία. Δεν είναι επιλογή μας αν θα μας χτυπήσουν την πόρτα, ούτε το πόσες φορές θα το κάνουν…

Για κάτι που δεν είναι επιλογή μας, δε χρειάζεται να το πολυμετράμε. Ούτε πάνω μας, ούτε σε άλλους. Πόσο μάλλον να φθονούμε, να αντιπαθούμε και να κατακρίνουμε ανθρώπους που ήταν τυχεροί στη ζωή τους. Ας αφήσουμε την τύχη να επιλέγει όποιους θέλει. Άλλωστε σε κανέναν δεν είπε γιατί τους επιλέγει… Καλύτερο θα ήταν να φροντίσουμε να μπούμε στην δεύτερη κατηγορία του Σαίξπηρ… μέχρι τουλάχιστον, να βρούμε την τύχη μας… Τι λέτε;

Φωτό από:Amy the Nurse

Η ιστοσελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Διαβάστε τους όρους χρήσης
Show Buttons
Hide Buttons