Η αξία του λάθους και της αποτυχίας, -είναι πέραν από διδακτική- και προπαρασκευαστική. Η αξία της αποτυχίας ως μάθημα, στην πράξη μπορεί να μας κάνει ανίκητους. Σιγά-σιγά και μαζεύοντας πολλά λάθη, αφού τα «καταγράψουμε» και μάθουμε να τα αποφεύγουμε και αφού δούμε συνολικά το πόσους τρόπους μπορεί να ακολουθήσει κάποιος για να αποτύχει, τότε μπορούμε να τα φέρουμε στην πρακτική. Όχι να λέμε «αχ και ωχ».

Η αποτυχία, μας δίνει το ερέθισμα που χρειάζεται ο εγωισμός μας και ταυτόχρονα τη σοφία για να μπορούμε να υλοποιήσουμε ένα όραμά μας ή να κάνουμε κάτι πολύ σημαντικό και μεγάλο. Δεν είπαμε να γίνουμε μοιρολάτρες, όμως να μην ξεχνάμε μαγικές ιστορίες ανθρώπων που σήμερα τους θαυμάζουν χιλιάδες άνθρωποι. Ας εστιάσουμε στη ζωή των περισσότερων, και θα δούμε ότι η καλύτερη φίλη τους ήταν η αποτυχία, μέχρι να τους αγαπήσει η επιτυχία…

Το ποδήλατο, στη μικρή ηλικία.

Δε θέλουμε να ξύσουμε πληγές, αλλά ναι! Ήμασταν και ήσασταν όλοι κάποτε στην παιδική ηλικία! Ναι, θυμάστε! Καμία νοσταλγία δεν είναι κακή όταν φέρνει ωραίο αέρα αναμνήσεων! Μέσα σε αυτή την ηλικία, θα θυμάστε ασφαλώς και ένα από τα πιο ωραία παιχνίδια που είχαμε! Το ποδήλατο! Όταν ξεκινήσαμε την αγάπη για το ποδήλατο, μας έβαλαν βοηθητικές ρόδες. Η ισορροπία θα ερχόταν με τις βοηθητικές και έτσι δε θα πέφταμε. Ποιόν κοροϊδεύουμε;; Πέφταμε και με τις βοηθητικές ρόδες!

Κακά τα ψέματα, οι πληγές και τα κλάματα ήταν άπειρα! Κάτι θυμάστε, αλλά όχι όλες τις φορές που πέσατε. Ξέρετε γιατί; Γιατί σας έμεινε το συναίσθημα της απόλαυσης όταν κάνατε ποδήλατο και η χαρά του παιχνιδιού. Σας έμεινε η χαρά και ξεχάσατε τον πόνο. Τι λέτε; Το κάνουμε αυτό για καθετί που κάνουμε στη ζωή μας; Ας το ξεκινήσουμε!

Η ζωή ως μάθημα.

Δεν είναι λίγες οι φορές που με στόμφο και σίγουρο ύφος ( ο Θεός να το κάνει) λέμε πως «το πάθημα να μας γίνει μάθημα». Με αυτόν τον τρόπο, δικαιώνουμε κάπως το «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Αν το εννοούμε αυτό και δεν το λέμε σε φίλους και γνωστούς για να το «παίξουμε» δυνατοί και έξυπνοι, σημαίνει πως στο λάθος και στην αποτυχία, δίνουμε διδακτική αξία και αφήνουμε να υπονοηθεί πως την επόμενη φορά, θα είμαστε έμπειροι με τη βοήθεια του μαθήματος που πήραμε από την αποτυχία.

Έτσι, δίνουμε στη ζωή την αληθινή της διάσταση. Η ζωή δεν είναι μόνο ανατολές, ηλιοβασιλέματα και ουράνια τόξα. Πολλές φορές, η ζωή -μην γελιόμαστε, τις περισσότερες φορές- αρέσκεται στο να παριστάνει τη δασκάλα. Αν και καμιά φορά μας ακούγονται λίγο «θεωρητικά» όλα αυτά, σκεφτείτε πού θα ήσασταν και τί θα κάνατε αν σε όσες δραστηριότητες εμπλέκεστε, δεν είχατε μάθει από λάθη και αποτυχίες. Όταν δίνετε άλλωστε συμβουλές, απλά αφηγείστε τα λάθη σας ή λάθη και αποτυχίες άλλων. Η ζωή, δεν είναι πάθημα. Είναι μάθημα και μάλιστα, συνεχούς βελτίωσης.

Φωτό από: Truth and Song